İsrail’in Gazze savaşıyla ilgili geçtiğimiz hafta Arap medyasında öne çıkan mevzular, Hamas Hareketi’nin başına Yahya Sinvar’ın seçilmesi, ABD, Mısır ve Katar’ın müzakere daveti ve ortak beyanı, İsrail’in şafak vakti bir okulu bombalaması ve 100’den fazla kişinin hayatını kaybetmesi ile İran’ın İsrail’e yönelik beklenen saldırısı oldu.
‘Netanyahu’yu durdurmanın tek yolu’
“Netanyahu’nun stratejisi açık; imha savaşında daha süratli ilerlemek ve kendi emellerini Gazze Şeridi halkına dayatmak. Onlara, ‘Açlıktan ölmekten, füze bombardımanına uğramaktan ya da göç edip ülkeyi terk etmekten öbür seçeneğiniz yok. Onun altındaki ve üstündeki her şey bizimdir; gaz, petrol, hoş plajlar, stratejik pozisyon… Biz bu toprakların insanıyız, sizler ise yabancısınız, Arapların birden fazla da bizimle birlikte, siz ise Allah’ınsınız.’ demek istiyor.
Analistlerin, Netanyahu’nun bu son katliamı hakkında, ‘Amerika Birleşik Devletleri’nin öncülüğünde Kahire yahut Doha’da beş gün içinde yapılacak ateşkes müzakerelerinin tekrar başlamasını önlemek için bir akın başlatmak gayesiyle gerçekleştirdiğini’ söylemesi şanssız bir durum. Güya son on aylarda yapılan evvelki yirmi cinse bir hürmeti vardı da bu görüşmelerden umut verici sonuçlar elde edilmiş üzere.
Evet Netanyahu savaşı sürdürmek istiyor ve savaşı durdurmayı asla kabul etmeyecek. Bunun yalnızca tek bir yolu var: Tel Aviv, Hayfa, Acre, Nahariya, Safed ve Dimona’yı hassas füzeler ve yüzlerce intihar drone’uyla bombalayarak. Bu olmadığı sürece ve onu bundan caydıracak kimse olmadığı sürece katliamlar yaşanacak ve çeşitli biçimlerde tekrarlanacaktır.
Netanyahu, Tahran’ın göbeğinde şehit İsmail Haniye’yi, Beyrut’un Dahiye bölgesinin ortasında da şehit Fuad Şükür’ü öldürüyor ve Yemen’deki Hudeyde limanını bombalıyor. Biz ise hala bir karşılık bekliyoruz Umarız bu durum uzun sürmez. Çünkü bu nedenle Netanyahu’nun popülaritesi artıyor ve iktidardan gitmesini talep eden şovlar duruyor. Birçok kamuoyu yoklaması, yerleşimcilerin çoğunluğunun, onu işgalci devleti yönetecek en uygun başkan olarak gördüğünü ortaya koyuyor. Zira onlara nazaran, Netanyahu Araplarla ve Müslümanlarla nasıl başa çıkılacağını biliyor. Onlara bildikleri lisanla konuşuyor. Daha fazla öldürme ve küçük düşürme lisanıyla.” (Abdulbari Atvan / Rai Al Youm Gazetesi)
Karikatür: İran’ın Vereceği Karşılık – Usame Haccac / Kaynak: Kuds El Arabi Gazetesi ‘İsrail’in sabah vakti katliamı ne anlatıyor?’
“Geçtiğimiz cuma günü ABD, Katar ve Mısır başkanları tarafından yayınlanan ve Gazze Şeridi’nde ateşkes daveti içeren üçlü açıklama, İsrail üzerinde kıymetli bir diplomatik baskı oluşturdu. Lakin memleketler arası alanda ve Arap dünyasında memnuniyetle karşılandı.
Netanyahu’nun reaksiyonunun gelmesi uzun sürmedi. Sonraki gün şafak vakti, sabah namazı sırasında El Tabiin okulunu ve Gazze’nin El Darraj semtindeki bir camiyi bombaladı. Fecî katliamda en az 100 Filistinli öldü, onlarcası yaralandı, pek birden fazla da kayboldu. Katliamın üzerinden 12 saatten fazla vakit geçmesine karşın pek çok kişi hâlâ mescitte çocuklarının cesetlerini arıyordu.
Katliam bölgesel seviyede şu manaya geliyor: Netanyahu bölgeyi havaya uçurmak istiyor ve Washington’u Tahran’a ve bölgedeki müttefiklerine karşı savaşına dahil etmenin bir yolu olarak İran’ın karşılık vermesi ve Hizbullah’ın taarruz yapması için davette bulunuyor.” (Kuds El Arabi Gazetesi / Başyazı)
‘Netanyahu ne yapmaya çalışıyor?’
“İsrail, 1948’de kuruluşundan bu yana şu anda içinde bulunduğu fecî durum üzere bir durumla hiçbir vakit karşılaşmadı. Bir İsrail başbakanının, yalnızca iktidarda kalabilmek için ısrarı ve müthiş yanlışlarını aklamak için bin yıllık bir Yahudi devleti hayalinin varlığını nasıl riske atabildiğini anlamak sıkıntı.
Netanyahu şunu bilmeli ki, öldürülen her Hamas önderine karşılık onun yerine iki yahut üç kişi çıkacak. Hamas bir gerileme yaşasa da destekçileri daha da radikalleşecek. Netanyahu’nun Gazze’ye yönelik savaştaki gayesi Hamas’ı büsbütün ezmek ve Gazze’de yine yapılanmasını engellemekse, bu gaye her geçen gün daha da uzak bir ihtimal olarak görünüyor. Çünkü on ay süren ölümcül çatışmaların akabinde Hamas faal olmaya devam ediyor ve yeni savaşçılar toplamaya ve eğitmeye devam ediyor. Pek çok Hamas savaşçısı İsrail’in onları hudut dışı ettiği yerlerde tekrar ortaya çıkıyor.
Netanyahu’nun ülkesine yaptıklarını anlatmak sıkıntı. Halk ortasındaki artan tansiyon, hükümete yönelik ağır öfke ve gelişen olaylara duyulan tiksinti, bundan sonra kendisini neyin beklediğini bilmeyen birçok İsraillinin hissettiği derin ümitsizlik hissini artırdı.
Bir başbakan olarak ülkeyi en düzgün bir formda yönetmesi gereken Netanyahu’nun, savaşı bitirmek, rehineleri konutlarına döndürmek ve İsrailliler ile Filistinliler ortasında barış içinde bir ortada yaşamanın geleceğini formüle etmek için ne bir stratejisi ne de gerçekçi bir planı var.” (Alon Ben Meir / Londra merkezli El Arab Gazetesi)
Karikatür: Alaa Rüstem / Kaynak: İndependet Arabia ‘Sinvar’ın seçilmesi ne manaya geliyor?’
“Şehit İsmail Haniye’nin yerine Hamas hareketinin siyasi ofis başkanlığına Yahya El Sinvar’ın seçilmesi kimileri için şaşırtan olmadı. Çünkü, Gazze’de halkın maruz kaldığı imha savaşı ışığında, Hamas liderliğinin güvercinlere değil, şahinlere devredilmesi gerekiyordu. Vakit farklı olsaydı tahminen de hareketin de hesapları farklı olurdu. İç ve dış ittifaklarının gücü de o denli. Sinvar’ın bahtı da daha az olurdu. Lakin mevcut gerçeklik, Hamas liderliğinin bölgesel ittifaklar değerine birtakım adımlarını dayattı.
Konuyu takip edenlere nazaran, Sinvar’ın seçilmesi Netanyahu’ya büyük bir tokat manasına geliyor. Bu hakikat bir tespit zira İsrail, 7 Ekim operasyonunun planlayıcısı ve lideri olarak gördüğü Yahya Sinvar’a ulaşmak ve onu vurmak için on aydır savaşını ve takibini sürdürüyor. Birinci günden itibaren onu kara listeye koydu. Fakat şu ana kadar İsrail’i ona götürecek rastgele bir bilgi elde edemediler. Lakin asıl problem şu ki; Hamas’a liderlik etmesi için Sinvar’ı seçmekteki gayenin Netanyahu ve başkalarına darbe vurmakla hiçbir ilgisi yok. Bu daha çok genel durumla ve Gazze’deki alandaki gerçeklikle alakalı. Lakin şu da gerçek, Sinvar’ın seçilmesi, soykırım ve savaş makinesi Netanyahu hükümetinin aşırılıkçı siyaseti karşısında ve Hamas’ın Gazze’deki varlığıyla alakalı tansiyonu tırmandıran değerli bir adım teşkil ediyor.” (Baha Rahhal / Filistin El Kuds Gazetesi)
Karikatür: Kemal Sharraf /Kaynak: yamanyoon.com ‘İsrail Sinvar’ı tasfiye edebilecek mi?’
“Siyonist düşmanın Dışişleri Bakanı İsrail Katz, Haniye’nin yerine Sinvar’ın seçilmesiyle ilgili olarak, ‘Büyük terörist Yahya Sinvar’ın Hamas’ın yeni lideri olarak İsmail Haniye’nin yerine atanması, onu süratle ortadan kaldırmak ve bu alçak örgütü yerle bir etmek için bir öbür zorlayıcı nedendir’ dedi.
Görünüşe nazaran, Sinvar’ın sıradan bir adam olmadığını ve onu tasfiye etmenin kolay olmadığını bilmiyor. Halbuki, o ve hükümeti, sahip olduklarını sav ettiği istihbarat gücüne karşın on aydır Sinvar’ın yerini tespit edemediklerini çok yeterli biliyorlar.
Yahya Sinvar’ın İslami Direniş Hareketi Hamas’ın lideri olarak seçilmesinin, Netanyahu ve onun terörist hükümeti için sonun başlangıcını temsil ettiği herkes tarafından açıkça anlaşıldı. Sinvar’ın seçilmesi gerçek kaygının artık başladığının delilidir.
Soykırımcı devletinin kıymetli tankları, füzeleri ve tüfekleri olabilir. Lakin bu yapay oluşuma (İsrail) hiç inanmayan askerleri korkaktır. İster Gazze’de ister Batı Şeria’da olsun, Allah’a olan inanç ve imana, şehitlerin kendini feda etmesine karşı duracak bir doktrinleri yok. Bu yüzden inancından öteki hiçbir şeyi olmayan Filistinlilere karşı kaybedecekler.” (Nidal El Adayleh / Ürdün El Destur Gazetesi)
Karikatür: 3. Dünya Savaşı – İmad Haccac / Kaynak: El Arabi El Cedid Gazetesi ‘Büyük patlama herkesi yakacak’
“İsrail, Lübnan’ı işgal edip yok etmekle ve ülkeyi Taş Bölümü’ne döndürmekle tehdit ediyor. Hizbullah ise gerçekleşmesi halinde bu savaşa, hazırlıklı olduğunu, hiçbir sınırlama olmadan bu savaşı yürüteceğini, şimdiye kadar kullanmadığı füzelerle İsrail içindeki kentleri maksat alacağını söylüyor.
Diğer yandan İsrail, Gazze’deki savaşı durdurmak için müzakereye hazır olduğunu sav ediyor. Sonra da müzakerecileri öldürüyor. İran’a gelince, Haniye’in öldürülmesinin egemenliğinin ihlali ve onuruna hakaret olduğu ve Siyonistlerin bu türlü bir yanılgıyı tekrarlamamaları için terbiye edilmeleri gerektiği konusunda kararlı.
Etki ile reaksiyon ortasında olayların çarkı dönüyor ve sonucunu kimsenin bilmediği büyük bir tehlikeyi denetim altına almak için atılan adımlar da artıyor. Ortadoğu nereye gidiyor? Bir uçuruma yanlışsız mu? Yoksa yakın gelecekten çok uzak olan barışa ulaşmak umuduyla suları yine yatağına döndürecek bir mucize mi var?
Kesin olan, kokusu burunlara dolmaya başlayan ve işaretleri ufukta beliren büyük patlama yalnızca muhakkak bir ülkeyi yakmayacak. Bilakis herkesi, bilhassa de İsrail’i yakacak. (Tarek Abbas / Mısır Al Youm Gazetesi)
(DIŞ HABERLER SERVİSİ)