Selahattin Demirtaş’la olan görüşmesini Karar gazetesinin 21 Nisan 2023 nüshalı sayısında kaleme alan Avukat Figen Çalıkuşu, “7 yıldır bu hapishanede yatan Demirtaş onca vakittir hiçbir mahkumla karşılaşmamış. ‘Olağanüstü önlemler mi, oburlarının olmadığı bir hapishane mi’ yanıtı verilemeyen bir soru olarak kalmış” sözlerini kullandı.
Çalıkuşu’nun, ‘Demirtaş’tan bildiri var’ başlığıyla yazdığı yazı şöyle:
Dosyasını güzel bildiğim Kobani Davası’nda savcı 36 müebbet, farklı farklı hatalardan ağır cezalar isteyince, Cumartesi durumu bir de kendisinden dinlemek istediğim için Edirne Cezaevi’ne Selahattin Demirtaş’ı ziyarete gittim.
Ayrıca gönderdiği son kitabı DAD’a teşekkür ederken, kendisinden de kelam ettiğim yeni çıkan “101 Soruda 15 Temmuz Yargısı’’ başlıklı kitabımı da iletmek arzusundaydım.
Edirne F Tipi Cezaevi kentin dışında, kırsal bir düzlüğün ortasında. Bildiğim tanıdığım öbür F Tipi hapishanelere de pek benzemiyor. Değişik kuralları var. Örneğin hapishanedekilere kitap lakin tekli ayların 2. haftasında veriliyor.
Demirtaş ile görüşmeye girerken kalemimi bile alıkoydular. Ödünç kalem verdiler.
7 yıldır bu hapishanede yatan Demirtaş onca vakittir hiçbir mahkumla karşılaşmamış. “Olağanüstü önlemler mi, oburlarının olmadığı bir hapishane mi” yanıtı verilemeyen bir soru olarak kalmış.
Morali yüksekti. Bana uzun uzun bir hukukçu olarak davadaki usulsüzlükleri anlattı. Cezalarının infazı bitmiş sade bu davadan ötürü tutuklu.
Yargı o kadar siyasallaştı ki ciddiyeti kalmadı. Gerçekten Demirtaş da savcının mütalaa istediği duruşma gününü çok sıradan bir gün olarak karşılamış, hatta eşi Başak Demirtaş’a çiçek göndermeyi daha fazla önemsemiş.
Demirtaş’ı “yarınki Türkiye’yi nasıl inşa ederiz” sorusuyla her şeyden daha fazla meşgul gördüm. Tahlilleri konuşmayı, konuşarak pekiştirmeyi yeğliyor üzere.
Kendisinden, Karar okurları için mevcut siyasi duruma ait yazılı bir kıymetlendirme rica ettim. Kırmadı gönderdi.
İçerde ve dışarda tüm okurların bayramını kutluyor ve kendisine teşekkür ederek metni yayınlıyorum.
Türkiye çok büyük toplumsal değişimlerin arifesindeyken seçime gidiyor. Değişim tabandan, gençlerden başladı ve gümbür gümbür geliyor. Tam da bu momentte değişimin önüne baskıyla, zorbalıkla maniler çıkaran Erdoğan rejiminin sandıkta yenilmesi imkânı yakalanınca muhalefet partilerine dayanak arttı.
Şunu demek istiyorum; Türkiye’de siyaset yahut siyasi önderler değişimin başlatıcısı ya da öncüsü değiller. Değişim alttan başladı ve muhalefeti de önüne katıp adeta sürükleyerek bugünlere getirdi.
Bu değişim dalgası, değişim isteği o kadar büyük ve acil ki toplum, muhalefetin yaptığı tüm yanılgıları tolere edebiliyor, muhalefetin eksiğini sineye çekebiliyor. ‘Erdoğan gitsin, sonrasında her şey bir biçimde düzelir’ biçiminde yaygın bir görüş var.
Belirttiğim değişim dalgası, değişim isteği taban dalga olarak geliyor ve iktidarı mutlaka değiştirecek. Birinci tıpta hem parlamento çoğunluğunu hem Cumhurbaşkanlığını muhalefet kazanacak.
Ama iktidar değişimi, tek başına toplumdaki değişim isteğini karşılamaya yetmez. Bu dalga asıl, seçim sonrasında yeni iktidarı zorlayacak ve daha fazla özgürlük, daha fazla demokrasi talebi daima büyüyecek.
Mevcut muhalefet yapısında yeni devir demokratik değişim talebini karşılayabilecek takım ve perspektif yapısı çok güçlü görünmüyor.
Oysa demokrasiyi, demokratik hayat kültürümüzün kesimi haline getirebilecek en az 20 yıllık kapsamlı bir demokratikleşme programına muhtaçlığı var. Devletten topluma, bireyden sivil ve resmi tüm kurumlara kadar her yerde esaslı bir demokratik zihniyet ihtilaline muhtaçlık var. Eğitimden medyaya, yargıdan aileye kadar her yerde uzun vadeli bir halk eğitimi ve şuur geliştirme projelerine değer verilmezse değişim çok yüzeysel kalır ve iki, üç yıl içinde devlet tekrar kendi eski kodlarının sonlarına çekilir.
Dolayısıyla Türkiye’nin demokratlarına seçimlerden sonra çok iş düşüyor. Değişimi siyasetçiler yapmayacak. Siyasetçiler yalnızca değişimin önündeki yasak ve baskıları kaldırsa bize kâfi. Gerisini akademisyenler, sanatkarlar, gazeteciler, muharrirler, hukukçular, hekimler, mühendisler, personeller, bayanlar, sendikalar, meslek odaları ve elbette gençler, demokrasi uğraşını büyüterek yapabilecek fakat.
Türkiye’nin şu anda adeta “beyni dağılmış” durumda. Yani Türkiye’nin beyni sayılabilecek aklı başında tüm beşerler ya yurt dışına çıktılar ya da içerde baskıyla susturuldular. Seçimden sonra dağılmış beyefendisini toplamak ve değişimin, demokrasi kültürü çabasının öncü gücü haline getirmek gerekecek.
Sonuç olarak;
Değişim dalgası tabanda başladı ve artık durdurulamaz. Seçimden sonra da bu dalga büyüyerek ilerleyecek.
Bu değişim dalgası sayesinde, seçimleri muhalefet net bir farkla ve birinci çeşitte kazanacak.
Benim öngörü ve kanılarım özetle bu halde.
Bu vesileyle Karar Gazetesi işçi, muharrir ve okurlarına da içten selamlarımı gönderiyor, Ramazan Bayramlarını kutluyor, özgür yarınlarda görüşebilmeyi umuyorum.”